BeCommerce Awards

Gisteren vond in Brussel een derde editie van de BeCommerce Awards plaats, een samenwerking tussen vakorganisatie BeCommerce en het vakblad Inside.


De vakjury koos de webite van Club Med als beste Belgische c-ommerce site van 2008.

Brantano scoorde zilver en Neckermann.com brons.

In de categorie BeCommerce B2B Awards haalde Dell.be het ex aequo met Nomadesk.com voor goud.
De Starter Awards gingen dan weer naar Bagazoo.com (www.bagazoo.com) (goud), Fox in a Box (www.foxinabox.be) (zilver) en The White Hotel Selection (www.thewhitehotelselection.com) (brons).

De jury bestond uit Susanne Czech (secretaris-generaal EMOTA, juryvoorzitter), Prof. dr Leo Van Hove (VUB), Pierre Willaert (Ogone), Tim Duhamel (Insites), Jacques Bruyneel (De Post), Frank Jahn (Kiala) en Johan Hermans (Agency.com).

Bron: Digimedia.be

Web 2.0 technieken op ecommercegebied

'Over het algemeen kan je stellen dat de nieuwe internettendensen bij Belgische e-commercespelers op een eerder bescheiden manier worden toegepast', vindt Jo Caudron, CEO van One Agency, een adviesbureau gespecialiseerd in interactieve marketing en communicatie. 'Aan de websites van de meeste Belgische e-commercespelers is de jongste vijf jaar bitter weinig veranderd. Ik denk dat de meeste zich de voorbij jaren eerder hebben gefocust op de verbetering van hun logistieke processen dan op de vernieuwing van hun elektronische uitstalraam. Toch zie je hier en daar een kleine nichespeler uitpakken met een knap gemaakte webshop.'


-- ww.bikkembergsfootball.com Deze site met een sexy look en interface wil voor een fijne shoppingervaring zorgen. 'Een designwinkel op het web', zegt Caudron, 'terwijl de meeste Belgische e-commercesites er eerder uitzien als een slecht ingerichte Colruyt of als een droge catalogus.'


-- www.neckermann.com Het voormalige postorderbedrijf, maakt handig gebruik van user generated content (door gebruikers zelf aangemaakte inhoud) om zijn producten aan te prijzen. 'Neckermann gaat op zoek naar bestaande You Tube-filmpjes en plaatst die dan bij de producten op de site. Zo vind je bij een wasmachine van Miele bijvoorbeeld een filmpje waarin een gebruiker vertelt over zijn ervaringen met dat toestel.'


-- www.azur.be Ook deze onlineboekenwinkel speelt in op web 2.0. 'User generated content speelt een centrale rol in onze verkoopstrategie', legt directeur Jo Vansteenvoort uit. 'Het meest visibel zijn de quoteringen en recensies die gebruikers bij producten kunnen posten. Ook wordt de inhoud van andere onderdelen van onze site door de gebruikers gegenereerd, ook al zie je dat niet. Welke boeken op de homepage staan, bijvoorbeeld, wordt niet langer bepaald door onze productmanagers, maar wel door onze bezoekers. De boeken die bij hen het populairst zijn, worden automatisch naar voren geschoven.' In vergelijking met de klantenrecensies en -ratings die je op de site van Amazon.com kan vinden, blijft die user generated content bij Azur beperkt. Maar dat is niet meer dan logisch, vindt Caudron. 'Hun markt is ook oneindig veel groter dan de onze.'


-- www.connectr.be De reisorganisatie Connections lanceerde vorige week deze site als een community site waar reizigers hun foto's en reiservaringen kunnen delen. 'Connections beseft dat het internet een steeds grotere rol speelt bij de aankoop van een reisproduct', stelt Caudron. 'Daarom willen zij zelf ook content aanbieden, maar dat is uiteraard niet hun core business, en content aankopen bij pakweg Lonely Planet is duur. Strikt genomen is deze nieuwe site een puur contentportaal, dat los staat van de Connections-verkoopsite. Maar Connections gebruikt dat portaal wel om op een intelligente manier aan cross-selling te doen. Zo vind je bij informatie over Sevilla bijvoorbeeld een link naar de citytripaanbiedingen voor die stad. Foto's online plaatsen kan uiteraard al langer op internationale sites zoals Flickr, en reisinformatie delen kan je ook op Trip Advisor. Toch denk ik dat zo'n lokale site een grote kans op slagen heeft. Je mag niet vergeten dat voor veel mensen de taal toch nog een barrière vormt. Tenslotte zijn niet alle internetgebruikers hoog opgeleid.'

Uit: De Tijd

Meer betalingen in België

Brussel Ogone is een bedrijf dat al meer dan een decennium internationaal actief is op het gebied van internetbetalingen. Het vormt een soort tussenschakel tussen de banken en de kredietkaartmaatschappijen enerzijds en de consument aan de andere kant van de computer. 'Meer dan 13.000 ondernemers, van piepkleine winkeltjes tot multinationals, maken nu gebruik van ons platform', zegt country manager Pierre Willaert. 'We zijn aanwezig in vijfentwintig landen.' En de zaken bij het Belgische bedrijf gaan bijzonder goed. Jaar na jaar stijgt het aantal transacties. Steeds meer mensen kopen immers via het internet. Eerst de cijfers misschien. Wat bracht 2007? 'Het aantal transacties is alweer flink gestegen, met meer dan zestig procent, terwijl de totale omzet toenam met bijna zeventig procent. In Belgische webwinkels werd vorig jaar een bedrag van zo'n 460 miljoen euro uitgegeven. Pas op, dat is niet het totale bedrag dat de Belg op internet spendeerde, enkel wat hij uitgaf in Belgische webwinkels en dus zonder bijvoorbeeld Amazon.com. Als we naar de betalingen per kredietkaart kijken, komt het gemiddelde bedrag per transactie uit op 130 euro. Betalingen via Bancontact en de betaalknoppen van de banken (ING HomePay bijvoorbeeld, red.), waren gemiddeld goed voor 45euro.' Het aantal webwinkels stijgt waarschijnlijk ook. 'Absoluut. Er zijn nu zo'n 2.250 in ons land, een stijging op jaarbasis met dertig procent. Dat gaat van giganten als Fnac.be tot kleine eenmanszaakjes waar je zelfbedrukte T-shirts kan ontwerpen en laten opsturen. Vorig jaar gingen gemiddeld tachtig webwinkels per maand open. Dat zijn er vier per werkdag.' Welk percentage van de Belgische markt bestrijken jullie? 'Het is moeilijk om daar een concreet bedrag op te plakken, om verschillende redenen. Beschouw je bijvoorbeeld Ryanair als een Belgisch of een Iers bedrijf? Hoe ga je meten? Naar het aantal transacties? Het aantal webwinkels? De omzet? Nu, grofweg geschat denk ik toch dat wij zeker in vijfentachtig procent van de webwinkels aanwezig zijn, als het al niet meer is.' Zijn er concrete redenen voor die stijging van het gespendeerde bedrag? 'Wel, het aantal webwinkels stijgt, het totale aanbod groeit en dus groeit de totale markt mee. De consument wordt zich ook almaar meer bewust van de mogelijkheden van e-commerce. Daarnaast kan je op steeds meer manieren betalen. Als je vroeger geen kredietkaart had, was de kous af en ging je aankoop niet door, wat natuurlijk geen goede zaak was voor de consument en nog minder voor de winkelier. Je kan nu ook veel makkelijker voor kleine bedragen iets kopen op het internet door te betalen met Bancontact.' Op welke manieren betaalt de Belg voor zijn aankopen? Zijn daar percentages op te plakken? 'Visa en Mastercard kennen nog altijd een groei in het aantal transacties, ondanks hun dalend marktaandeel. Dat ligt nu op ongeveer zestig procent. Zowat tien procent van de aankopen gaat via Bancontact. De rest wordt verdeeld tussen de specifieke betaalknoppen van de banken (zoals HomePay van ING of Dexia HomeBanking, red.) en andere betaalmiddelen zoals PayPal of Tunz, een vrij nieuwe manier om te betalen met je gsm. De transacties via PayPal gebeuren vooral vanuit eBay, maar ook andere bedrijven beginnen daar mee. 3Suisses bijvoorbeeld.' Welke producten kopen mensen het liefst op internet? 'De topvijf -ik geef hem even uit de losse pols- zal er vermoedelijk uitzien als volgt. Op de eerste plaats reizen. Dat is echt een enorm succes, elke minuut worden in België drie reizen verkocht via het internet. Daarna komen de tickets. Vroeger waren dat vooral concerttickets, maar we zien ook dat mensen meer en meer tickets voor de bioscoop en voor musea en culturele centra op het net kopen.' 'Op de derde plaats een klassieker: boeken, cd's en dvd's. Ook games reken ik daarbij, een ander zeer snel stijgend segment. Dan volgt waarschijnlijk elektro: mp3-spelers, fototoestellen, televisies. En daarna telecom: niet alleen de gsm-toestellen zelf, maar ook steeds vaker de abonnementen en de prepaidkaarten die via internet weer opgeladen worden.' Is de consument nog bezorgd om de veiligheid? 'Ja, maar hij beseft ook dat er veel veranderd is en dat verklaart ook een deel van het succes. Tijdens de eerste boom van het internet, eind jaren negentig, was e-commerce vaak een zaak van avonturiers en cowboys. Je moest dan bijvoorbeeld je kredietkaartnummer e-mailen en dat soort toestanden. Die tijden zijn voorbij. De kaartgegevens worden nu verwerkt door gespecialiseerde bedrijven zoals het onze en niet meer door de winkels zelf.' 'Er zijn ook continu nieuwe technische ontwikkelingen zoals de digipass en de kaartlezer voor Bancontact. Dat maakt het allemaal veel veiliger. De meeste fraude met kredietkaarten gebeurt dan ook offline en niet via internet.' Waar staan wij in Europa met onze cijfers? Komt Nederland al in zicht? 'Nederland gaat ons nog altijd voor, maar de kloof wordt kleiner. De mentaliteit is daar wel helemaal anders. Het is al traditioneel een markt waar meer op afstand gekocht wordt, denk maar aan Neckermann, ECI en Quelle. Maar in Nederland heerst er ook veel meer een start-up-cultuur. Een Nederlander zal veel sneller "even iets proberen" op het internet, een Belg niet.' Waarom doen de banken die afhandeling van betaling eigenlijk niet zelf? 'Wel, vooral omdat je dan enkel een betaling kunt doen voor die specifieke bank. Bovendien is dit toch wel een aparte business waar heel wat bij komt kijken. Dat is ook de reden waarom de meeste webwinkels zich er niet meer mee willen bezighouden. Zij willen zich focussen op hun eigen activiteit.' Hoe verloop zo'n afhandeling dan technisch? 'Wanneer iemand iets heeft gekocht op een site en op de betaalknop drukt, komt hij, meestal zonder hij het zelf merkt, op onze site terecht. Dat gaat zo onopvallend mogelijk, omdat we de klant niet willen afschrikken. Hij blijft qua uitzicht op de site van de webwinkel, zodat hij niet zou wegklikken omdat plots in een andere webomgeving zit. Vertrouwen is van levensbelang in dit soort zaken.' 'Wij contacteren dan de kredietkaartmaatschappij, die de betaling laat doorgaan of niet. Dan gaat het naar de bank van de klant, die nakijkt of zijn krediet al niet overschreden is. En van daaruit weer helemaal terug naar ons, allemaal in een paar seconden tijd.' Wat kost het voor een webhandelaar om van jullie diensten gebruik te maken? 'Er zijn verschillende formules, vooral naargelang het aantal transacties. Maar ons goedkoopste abonnement kost veertig euro per maand plus 86eurocent transactiekosten. Daarbij maakt het niet uit of er nu voor vijf of duizend euro gekocht wordt, voor ons zijn dat maar bits en bytes. Er is ook een formule waarbij we enkel Bancontact en de betaalknoppen van de banken aanbieden. Dan ben je al voor vijftien euro per maand gesteld.' Hebben jullie eigenlijk veel concurrentie in jullie branche? 'Er is een vrij nieuw initiatief van Fortis dat Neos gedoopt werd, maar voor de rest niet echt. In het buitenland heb je ook wel een paar spelers, maar die beperken zich tot hun lokale markt. Vroeger waren er meer concurrenten. Je had Banxafe van Bancontact, een dienst die Element heette, Belgacom had een eigen oplossing, maar die zijn allemaal verdwenen.' Wat zijn uw verwachtingen voor 2008? 'Ik heb natuurlijk geen kristallen bol en het jaar is ook nog jong, maar hoogstwaarschijnlijk zal de groei in 2008 op alle vlakken doorzetten. De markt groeit nog altijd als kool, dus ik denk dat het aantal transacties en het aantal winkeliers nog verder zal stijgen. Wat dat betreft, is het een bevestiging van de trends die we al in 2007 gezien hebben.' www.ogone.com

Frederic Petitjean
Publicatie: De Standaard

Web 3.0

Houd u klaar voor de komst van Web 3.0

Geen internetbrowser meer, een huiscomputer die de spreekuren van uw huisarts bijhoudt zonder dat u daar expliciet om vraagt, en internetsites die zich schikken naar uw noden in plaats van omgekeerd: ziehier Web 3.0, de nieuwste generatie internetdiensten.

Wist u al dat het internet, of liever het aanbod aan diensten die erop worden gesleten, al aan zijn derde generatie toe is? Speciaal voor wie de tweede heeft gemist: Web 2.0 is een algemene deler die een jaar of vijf geleden werd geplakt op websites en -diensten à la Facebook, MySpace, LinkedIn, enzovoort. Ineens werd de inhoud van de site minder belangrijk dan het sociale element, en werden we tegelijkertijd consument én producent van inhoud.

Met websites die ondertussen miljoenen onlineprofielen hebben verzameld (en, zoals MySpace en YouTube, ondertussen zijn verpatst aan klassieke mediamogols als News Corp. en Google) is de hype van 'social networking' ondertussen allang voorbij, neemt iedereen die een beetje op het internet zit het voor vanzelfsprekend aan dat hun vriendenkring een online-uitbreiding heeft, en zijn internetbedrijven op zoek naar iets nieuws.

Alleen weet niemand op dit moment echt hoe dat nieuwe grote ding, dat door internetgoeroes dan maar 'Web 3.0' wordt genoemd, er uit zal zien. Er zijn namelijk gewoon te veel nieuwe dingen op dit moment: onmogelijk, zeggen zelfs de grootste kenners, om te zeggen welke van al die trends de komende jaren echt de richting zal bepalen.


| WEG MET DE BROWSER
Wat: volgens een hoop kenners zal de nood aan een afgesloten softwareprogramma om mee over het internet te surfen minder en minder pertinent worden, en zal de webbrowser op langere termijn zelfs helemaal verdwijnen.

Hoe(zo): het bureaublad van uw computer zal alle taken van de internetbrowser overnemen. "De internetervaring zoals we die nu kennen, zal worden opgelost in het besturingssysteem van de computer", zegt gedelegeerd bestuurder Lorenz Bogaert van de cluster van sociale netwerksites Netlog, een van de succesverhalen van Web 2.0. "Op dit moment zijn het internet en de computer eigenlijk nog twee afzonderlijke systemen. Dat zal verdwijnen."

Eerste voorbeelden: 'widgets', of kleine programmaatjes die als een post-itblaadje op het bureaublad van de computer worden geplakt en die specifieke informatie (weerbericht, beurskoersen...) automatisch van het internet plukken. Ook de groei van 3D-internetwerelden als Second Life is, hoewel een beetje overhypet voor het moment, een duidelijk teken aan de wand.


| U BENT DE BAAS
Wat: net zoals de afstandsbediening in de jaren 70 de manier waarop er tv werd gekeken drastisch veranderde, kan nieuwe softwaretechnologie de macht over wat er op het net gebeurt in de handen van de consument schuiven. Die zal in de toekomst slechts één identiteit hebben waarmee hij over de sites surft, en waarin alle informatie staat die de eigenaars van die sites ooit over hem zullen krijgen. Meer info wordt alleen beschikbaar als de gebruiker die expliciet vrijgeeft, omdat hij bijvoorbeeld de site vertrouwt of een fan is van het merk. Kenners hebben er al een naam voor: het 'person-centric web'. "Dat gaat verder dan privacy", zegt internetconsultant Philippe Borremans. "Dit gaat over informatie-eigendom: u hoeft niet langer alle informatie die een site u vraagt te geven om erop te mogen, zij moeten het doen met de info die u vrijgeeft."

Hoe(zo): vreemd genoeg zitten ook sommige internetbedrijven hierop te wachten. "Het verandert de manier van communiceren met surfers", zegt Borremans. "Dat is niet noodzakelijk een antiverhaal: door de machtsverhouding te laten overhellen naar de gebruikers kunnen bedrijven die nog scherper segmenteren."

Eerste voorbeelden: OpenID, een soort identiteitskaart voor surfers. Al 4.500 websites ondersteunen het systeem.


| OVERAL INTERNET
Wat: een internet dat overal is, echt overal, en dus niet alleen op uw pc en mobiele telefoon maar ook in uw kleren en in uw huis. Stel u een slaapkamerraam voor dat online de weersvoorspellingen checkt, zodat het zich automatisch kan sluiten als er zware regenval in de lucht hangt.

Hoe(zo): internetgebruik via de mobiele telefoon is de eerste stap en begint stilaan door te breken. De volgende stap is domotica: internettoepassingen die in alle elektronica in uw huis zitten ingebakken. Het 'pervasive' ('alomtegenwoordige') web is ondertussen al zo'n tien jaar een natte droom, maar de technologie is volgens een hoop kenners ondertussen matuur genoeg om door te breken.

Eerste voorbeelden: het Belgische domoticabedrijf fifthplay lanceerde gisteren nog zijn 'slimme woning', waarin specifieke diensten voor keuken, woonkamer, slaapkamer en badkamer op toekomstige internettoestellen kunnen worden geleverd. Voorlopig is het eerste product een beveiligingscamera, maar meer toepassingen volgen snel, zegt het bedrijf.


| HET SLIMME INTERNET
Wat: u vraagt uw computer om uw agenda af te checken met de beschikbaarheid van alle dokters of tandartsen in een omtrek van tien kilometer; de machine doorzoekt automatisch de internetsites van al die personen en suggereert u netjes een aantal mogelijkheden.

Hoe(zo): het 'semantische web' is een concept dat eigenlijk werd uitgedacht door Tim Berners-Lee, de geestelijke vader van het internet, en is dus stokoud. Het komt er op neer dat websites, op programmeerniveau, meer en meer een eengemaakte 'taal' beginnen te krijgen, zodat ze dus zowel door machines als door mensen kunnen worden gelezen. "Dit is eerder een evolutie dan een revolutie", zegt Bogaert. "Het wordt soms 'artificiële intelligentie' genoemd, maar er is niets artificieel aan: internetdiensten worden altijd intelligenter, dat is - zeker de laatste jaren - een nogal constant gegeven."

Eerste voorbeelden: er is zowaar al een start-up bezig rond het semantische web: de website Twine.com suggereert u interessante nieuwigheden op het internet die steeds nauwer aansluiten bij uw wensen, omdat de achterliggende software u na elk gebruik beter leert kennen. (Ronald Meeus in de Morgen)

(mda Laurent)

Mededeling

Do not forget:
Proefversie doorsturen (paper) voor 26/03.
Deadline paper = 5/05
Examen (schriftelijk): 10/06