Zoals alle internetfenomenen moet Facebook zijn forse bezoekerscijfers ooit omzetten in echte inkomsten. En die kunnen eigenlijk alleen komen van advertenties
Twee weken geleden kreeg ik via e-mail een uitnodiging om iemands friend te worden op Facebook. Die uitnodiging kwam niet van een pukkelige tiener maar van een respectabele veertiger zoals ikzelf. Tijd om dat nieuwste internetfenomeen nog eens opnieuw te bekijken, dacht ik. Tot nog toe had ik Facebook in dezelfde categorie geklasseerd als MySpace -een social networking-site waar pubers een eigen pagina aanmaken en met hun kameraden onderonzen. Maar als Facebook vandaag goed op weg is om MySpace te overschaduwen, dan is dat omdat het een breder publiek lijkt aan te spreken. Het nestelt zich ergens tussen het schreeuwerige tienerparadijs MySpace en het oersaaie, op netwerkende zakenlui gerichte LinkedIn. LinkedIn is alleen voor je cv bedoeld, op Facebook kun je ook je vakantiefoto's kwijt. Een LinkedIn-account heb ik ondertussen al een paar jaar. De stroom uitnodigingen om iemands contact te worden, bereikte deze zomer een piek, nu schijnt hij wat te verminderen. Facebook werd drie jaar geleden opgericht door de student Mark Zuckerberg, nog steeds maar 23jaar oud. Veel volwassen mensen hoorden er voor het eerst over spreken toen Microsoft eind oktober 240 miljoen dollar investeerde in het bedrijfje. Voor dat geld kreeg Microsoft slechts een aandeel van 1,6procent. Dat waardeert het bedrijf op een verbijsterende 15miljard dollar. Maar vorige week ontsnapte Facebook op het nippertje aan de ondergang.
Wat is er gebeurd? Zoals alle internetfenomenen moet Facebook zijn forse bezoekerscijfers -Facebook telt liefst 55miljoen gebruikers- ooit omzetten in echte inkomsten. En die inkomsten kunnen eigenlijk alleen komen van advertenties. Facebook meende daarvoor de perfecte formule te hebben gevonden onder de naam Beacon. Telkens als een Facebook-lid ergens op het internet een product koopt -bijvoorbeeld een reis op Travelocity of een horloge op Overstock.com- krijgen de Facebook-friends van die persoon daar een melding van. Adverteerders zijn namelijk bereid om héél veel geld te betalen om alle vrienden van een bepaalde koper te kunnen contacteren met een 'persoonlijke aanbeveling' vanuit hun eigen kennissenkring. Maar de Facebook-klanten vonden Beacon ronduit akelig en revolteerden. Facebook moest zijn plan al na enkele weken terugschroeven. En vorige week ging Facebook nog verder door de knieën: Beacon kan nu volledig worden uitgeschakeld. Facebook lijdt daarbij -jawel- gezichtsverlies, maar dat blijft beperkt door de relatief snelle reactie en het nederige mea culpa van Zuckerberg. De ramp lijkt afgewend. Daarmee heeft Facebook weliswaar zijn oorspronkelijke probleem niet opgelost: hoe gaat het ooit geld verdienen? Als gebruikers massaal Beacon uitschakelen, kan Facebook dan ooit die waardering van 15miljard dollar verzilveren? Erger nog: het onderzoeksbureau
Forrester rekende onlangs uit dat alle social networking-sites samen in 2012 slechts voor 2,4miljard euro omzet zullen zorgen. Tegen die tijd zou de groei van het fenomeen afvlakken. Nu kunt u zeggen: wat weten die lui van Forrester daarvan? Maar hun schatting is even betrouwbaar als eender welke andere, denk ik. Ik blijf die Facebook-uitnodigingen voorlopig in ieder geval negeren. Mijn vakantiefoto's zult u dus moeten missen. Dominique Deckmyn is hoofdredacteur van het magazine 'ITProfessional'. www.standaard.biz/ecolumn
De Standaard, 12 december ’07
Geen opmerkingen:
Een reactie posten